The end of a blog and the begining of a new! September 24, 2011. Αγαπημενοι φιλοι, σημερα βρεθηκα προ μεγαλης εκπληξεως! Ετσι η σελιδα αυτη κλεινει οριστικα και ανοιγει μια καινουργια. My week on the internet. Στο ιδιο τευχος στο Global Eater αλλη μια συμμετοχη μου με τιτλο Assaggi Mozzarella Bar. Τελος απο το ιδιο site ο Πανος.

Μέρες και Νύχτες στην Πόλη του Ποτέ- Ποτέ, reloaded. Ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος. Και μια, και δυο, και τρεις φορές. Thursday, December 25, 2014. Πέντε μήνες μετά, ξαναγράφω ένα ποστ, έτσι για το καλό. Χριστούγεννα και το σπίτι ησυχάζει. Τα πιάτα μαζεύτηκαν, η κουζίνα είναι ταχτοποιημένη - φαρμακείο που λέει και ο αγαπημένος Μιχάλης- και η μυρωδιά των αναμμένων κεριών απλώνεται από το καθιστικό μέχρι το γραφείο μου. Κανέλα, σύκο και βανίλια. Better late than never πάντως, .

Να μην αγχώνομαι τόσο πολύ σε σημείο να καταστρέφω την υγεία μου. Είναι εκείνη η στιγμή που.

Κυριακή, 19 Αυγούστου 2012. Συνειδητοποίησα για μια ακόμα φορά πόσο δίκιο έχει Χοϊμές όταν μας λέει πως εμείς οι ίδιοι γράφουμε το έργο, φωτίζουμε τις σκηνές και μοιράζουμε τους ρόλους του έργου της ζωής μας. Άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι. Ραντεβού σύντομα, με ένα καινούριο ημερολόγιο, από ένα άλλο time. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Παρασκευή, 20 Ιουλίου 2012.

Πάει παντού, πίνει καφέδες και λέει ιστορίες. Σάββατο, 30 Απριλίου 2011. Με τον Ερμή στα τελευταία της ανάδρομης πορείας του εγώ δεν θα μπορούσα να μείνω ανεπηρέαστη. Έχασα τα κλειδιά του σπιτιού μου, στο αεροπλάνο; στο τρένο; στο δρόμο; δεν ξέρω που αλλά κάπου. Μπορεί να είμαι μια χύμα Δίδυμος αλλά έχω και μια Παρθένο που καμιά φορά φροντίζει να μη μένει τίποτα στην τύχη και έτσι δεν έμεινα έξω από το σπίτι ούτε λεπτό. Περνάω τη φάση του π.