وبلاگی با آدرس مورد نظر پیدا نشد.

Meleklerle yaşamak isimli bir kitap okumaya başladım. balkona bir martı tüyü düşmüştü. Annemin vefatında ise hayatımdaki ikinci tüy yoluma çıktı. İkisini de yanyana bir kitabın arasına koydum. Anne ve babamdan bir işaret saydım. Ağabeyime dedim ki- hem öksüz hem yetim kaldım. Abiciğim sana anneciğim de diyebilirmiyim? Artık annem de yok. Okadar çok birlikte vakit geçirdik ve birbirimizi tanıdık ki.

خیلی ساله که عموی من و خیلی هایی. عمویی و بهترینی! صد و بیست سال عمر با عزت در کنار آرامش رو براتون در کنار مادر گرامیتون آرزو دارم. میدونم شاید حرف من هیچ وقت توسط شما خونده نشه اما میگم شاید کسی خوند! از وقتی که یادم میاد و خودم رو شناختم کسی به نام پدر نداشتم! شاید تصادف عاملش بود یا شایدم خودش رفت که تصادف کرد! نمیدونم. من اون زمان خیلی بچه بودم! دعا کنم شاید واقعا پدر من نمرده باشه! شاید یه روز برگرده! اره ببخشید یادمه. ولی خیلی گنگ! امروز یه تحول.