Η σιωπή είναι χρυσός λένε. Για τους ερωτευμένους είναι θάνατος. CHAPTER EIGHT Love me tender, bartender. CHAPTER SEVEN Once a schmuck, always a schmuck. Unbelievable! CHAPTER SIX Bar none.

Εσύ τι ντύθηκες φέτος; ;. Κείνη την ώρα που λέω ουφ, τώρα θα κάαααααααθομαι, λέω άντε, ας δω τηλεόραση. Το τελευταίο αντίο στη Φάτνη. Α, εδώ ήταν τόση ώρα;. Οι άνθρωποι έχουν φοβερές ανοχές. Κι αυτό γιατί έχουν φοβερή τε.

Γιατί Ο τάδε φιλόσοφος αγαπά τους Τατάρους;. Μην εμπιστεύεστε αυτούς τους κοσμοπολίτες που θα αναζητήσουν πολύ βαθιά μέσα στα βιβλία τους καθήκοντα που οι ίδιοι απαξιούν να εκπληρώσουν προς τον περίγυρό τους. Ένα καπουτσινάκι για τον Κάρλος Καστανέντα.

Στο βωμό μιας εορτής εκπορνεύουμε τις απραγματοποίητες ζωές σας. Δημιουργούμε ήχους με τις φωνές μας, φτιάχνουμε αριθμούς με τους ανεξίτηλούς μας και κουρδίζουμε τα κενά των γραναζιών σας. Δημιουργούμε στιγμές για να θυμάστε και σας σφίγγουμε το χέρι με μια αόρατη ευχή για συντροφιά.

Ένα Jameson με δύο παγάκια. Τούτο είναι για το σπίτι. Την μοναδική προίκα του πατέρα, το δήλωσα σε όλους, θα την πιω μονάχη. Σήμερα θα έρθουν να πάρουν τα χαλιά. Οκ, μου το υποσχέθηκα χθες, ούτε κιχ να μην πω! Αλλά εγώ να συνεχίζω. Να θυμάμαι πάντα ότι ο Ρούχλας είναι λα. Δε έχει καταλάβει ακόμα ότι με δυσκολία ανέχομαι την ολοφάνερη βρωμιά του? Ένα ανθρωπάκι με φαγωμένα νύχια. Λέω να του το πω.

Εγώ δεν είμαι ποιητής, είμαι στιχάκι της στιγμής. Με λύσσα σε πολέμησε η ζωή,. Στο δρόμο σου έριξε θανατικό. Μα εσύ τόσο την αγάπησες. Που για καιρό την είχες ερωμένη. Και ας μη σε ήθελε. Είναι άδικοι οι έρωτες αυτοί,. Μα τόσο αναγκαίοι για τους πολλούς,. Τους ανέραστους, που ποτέ δε θα μάθουν. Τον αγώνα και τη ζωή. Δεν τον γνώρισα προσωπικά, όμως μέσα από τον λόγο του,. Γραπτό ή ραδιοφωνικό τον είχα νιώσει φίλο.

Ανοίξτε τα αυτιά σας! Και δεν τελειώνουμε ποτέ. Στο Ανοίξτε τα αυτιά σας! Ας βάλουμε μια σειρά. Πάτησε εδώ και θα ενημερώνεσαι για τις σκέψεις μου αμέσως μόλις τις κάνω. Μαζί με 233 ακόμα followers. Η θάλασσα των ονείρων μου. Κάθε τέλος είναι μία νέα αρχή. Ανοίξτε τα αυτιά σας! Αλλάξαμε στέκι. φεύγουμε από εδώ,και το καλό που σας θέλω να ακολουθήσετε! Ιουνίου 4, 2014.

Τα διηγήματα των 15-20 λεπτών. Και κει μας πήρε και μας σήκωσε. Από τις 6 μέρες που πήγαμε τις 5 μας φίλεψε 7 ολόκληρα μποφόρ. Ανεμοδούρα, μετά την ψυχολογική του είδους που είχαμε αφήσει πίσω στην Αθήνα. Σε τούτο το μπαλκόνι μπορέσαμε να καθίσουμε μόλις την παραμονή της αναχώρησής από κεί. Σκαραφαλωμένο καθώς ήταν σε ένα λόφο πάνω από το κουκλίστικο λιμάνι του νησιού, το Λιβάδι, έτρωγε τον αέρα με κουτάλι χρυσό.