ახლა დეკემბერია, გარეთ საშინლად ცივა, თუმცა არ თოვს. ხომ იცი, არ მიყვარს ჩვენს ქალაქში თოვლი. ისევ განვსაზღვრე რაღაც ჩემი და შენი საერთო სიტყვით. ყოველთვის, როცა გზაზე გადავდივარ, მგონია, რომ მანქანა დამარტყამს.

ჩვენი ქუჩა და ჭერმის ხე. დიდი ხანია ჩემს ქუჩაზე ტყემლები მოჭრეს, მაგრამ გაზაფხულის წვიმებს ისევ მოაქვთ მათი სუნი, უფრო სუსტი, უფრო ცივი და მაინც თბება ხოლმე რაღაცა შიგნით. 8211; როდის მამკვდარა? .

ძალიან მიყვარს ჩემი დაბადების დღის დილა! მარტის დასაწყისია, ან წვიმს ან ბარდნის ან ქალაქი გვალვისგან გადამხმარა. იღვიძებ, გახსენდება, რომ დაიბადე, თოთხმეტი, თხუთმეტი თუ თექვსმეტი წლისაც გახდი, რომ შენი არსებობა სხვებსაც უხარიათ, მთელ სამყაროს თუ არა, შვიდ-რვა ადამიანს ნამდვილად და გულწრფელად. რომ შეგიძლია ყოველგვარი მიზეზის გარეშე იარო გაღიმებულმა და იღიღინო საყვარელი მელოდია. ეს შენი დღეა, შენ ხარ მთავარი! შენი დაბადების დღე სახლში იქნებაო.

სულ მგონია, რომ სექტემბრიდან ახალი წელი იწყება და აგვისტოდან დიდი ინტერესით ველი. წელსაც ახალი ეტაპი დაიწყო ჩემ ცხოვრებაში, ბაჭია ბაღში მივიდა. შვებულება ამ პერიოდს დავამთხვიე, რომ თავიდან მე მეტარებინა და კარგად გამეცნო ბაღის მასწავლებლები და ზოგადად სიტუაცია, მერე ჩემი მეუღლე ატარებს.