Cooking is like painting with colours,memories, tastes and secret ingredients. Πέμπτη, 11 Ιουνίου, 2009. Χρονου Φειδου λεγανε, κι ειχαν απολυτο δικιο. Η ζωη μου εχει αλλαξει αρδην απο την τελευταια φορα που ειχα ενημερωσει το μπλογκακι μου κι αυτο σημαινε μετακομιση σε αλλη πολη, αλλαγη εργασιακου περιβαλλοντος και αυτο συνεπαγεται την αναλογη προσαρμογη. Σάββατο, 8 Μαρτίου, 2008.

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 27, 2008. το 7 το κακό! Wellμπιρίμπα νο 2 κατόπιν πρόσκλησης της αγαπημένης Κβούλας. καλό γιατί έχω γλιτώσει από κακοτοπιές, κακό γιατί οδηγεί σε αναβλητικότητα και αν ξεφύγει λίγο παραπάνω τότε καήκαμε! Δυστυχώς ξεφεύγει αρκετές φορέςπροπονούμαι να το κρατάω σε λογικά επίπεδα. Αααχχχ αυτό το ζεν! Κβούλα, σε ζηλεύω! Λιγομίλητηεδώ δεν μπορώ να πρ.

Καλόν αέρα στα όνειρα σας. Όμορφες στιγμές σήμερα με τα ματάκια όλων τους σε διαφορετικά ταξίδια. Διάβαζαν το καθένα και άλλο βιβλίο και όλα είχαν την αίσθηση ότι κάνουν μια σημαντική δουλειά. Όλα τους ένας μοναδικός ήρωας στο δικό του ταξίδι της σκέψης.

Then again, you might be lucky. And discover that it was not those you wanted. Tuesday, September 23, 2014. Thursday, September 18, 2014. Μιά φορά κι έναν καιρό. Μιά φορά κι έναν καιρό. Σε μιά πλατεία κατάμεστη, κατάφωτη κι απλόχωρη. Αναζητά μέσα τους, πλάι τους.

Τρίτη, 5 Μαΐου 2009. Τελευταία ανάρτηση στη ΓΕΝΙΚΗ διαιρετική ετερόπτωτων πόθων ΠΟΙΗΣΗΣ. Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως στα Ηδονικά Μυρωδικά Ποιήματα Κάθε Λογής. Συνεχίζονται κανονικά στο άλλο μου blog. Ακριβώς δυο τρία σπίτια παρά κει.

Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας - Ο Μάρκος και η Άννα. Κυριακή, 24 Ιουλίου 2011. Ο Μάρκος και η Άννα. Καθώς εκείνη έπλενε το λερωμένο σερβίτσιο, εκείνος καθάριζε το σώμα του από τη βρώμα του εργοστασίου. Η Άννα σκούπισε το πιάτο, ο Μάρκος το πρόσωπό του, η Άννα το ποτήρι, ο Μάρκος το σώμα του, η Άννα τα μαχαιροπίρουνα, ο Μάρκος τα μαλλιά του. Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση. Τετάρτη, 18 Μαΐου 2011. Μετά το διαζύγιο δεν .

Η γη που γυριζει γυρω μου. Σάββατο, 9 Αυγούστου 2014. Εγώ γράφω κειμενάκια που μιλάνε για σένα. Μαζεύω τα υπολείμματά της προσοχής σου,. Εκείνη τη στιγμή που θα περνάς,. Να τα αφήσω διακριτικά δίπλα σου. Ακόμα κι αν δεν τα προσέξεις ποτέ,. Θα βρίσκονται εκεί να σε περιβάλλουν. Και πήραν φωτιά όλα τα υλικά μου. Και έγραφα με στάχτες και καμμένα μολύβια. Έβαζα τα δάχτυλά μου σε πυρωμένα χρώματα.

welcome! Μην κλείνεις την πόρτα της ψυχής σου να σε χαρώ. Μουσαφίρης είναι και η χαρά. Αν βρει την πόρτα αμπαρωμένη φεύγει. Παρασκευή, 6 Ιανουαρίου 2012. Ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι. Και να αλυσοδένεις μια ψυχή. Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι. Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια. Πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια. Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις. Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου.