از لا به لای دفترچه ی ایام. آسمان کشتی ارباب هنر می شکند تکیه آن به که برین بحر معلق نکنیم. در اوج بی نظمی و بی اضباطیه کاری و مالی هستم. اما جالب اینجاست که در این بی نظمی یک نظم خودخواسته یا خود ساخته هم وجود داره که نگذاشته کارها مختل بشه. در حال برنامه ریزی هستم که نظم رو برگردونم و احتمالا یک ریکاوری داشته باشم تا بر اوضاع مسلط بشم. حجم کارها و جلسات بیش از اون چیزی شده که فرصت کنم جمع بندی کنم و فکر کنم باید تمروز و فردا رو به این کار اختصاص بدم.

بعد از مشکلات بلاگفا دست و دلم به نوشتن نمی رفت. اما اونقدر دیروز به من سخت گذشته که این یک کنج دنیای فراموش شده رو به یادم آورد. باید دستی به سروگوش خانهء مجازیم بکشم. باید بی خیال غصه ها بشم.

خاطره ها و بعضی مواقع نوشته های بی ربط شیرین و بهزاد. حال دل با تو نگویم که نداری غم دل. دلمون یه دختر با زلف پریشون میخواد. به مامانش بره لطفا . فقط خواهشا سایز پاش اندازه کف دستمون باشه. گل گلی باشه لطفا .